Republic of Ties - konkurs 2017

Republic of Ties · 10 Kwiecień 2017

Szanowni Forumowicze,

Zapraszamy do udziału w drugim konkursie organizowanym przez Republic of Ties.

Zadanie konkursowe: Obecnie dużo się mówi o odwrocie od krawatów, wiele osób ceni sobie pracę, w której nie ma konieczności noszenia krawatów, niektóre firmy odchodzą też od wcześniej ustalonych, restrykcyjnych dress codes.

Jednocześnie zauważamy zjawisko odwrotne, ludzi często niezwiązanych z korporacjami (dotychczas głównie kojarzonymi z garniturami i krawatami), zainteresowanych klasyczną męską elegancją, kupujących a wręcz często kolekcjonujących krawaty i inne dodatki dla przyjemności samego ich posiadania, ludzi ubierających się elegancko na spacer lub na zakupy.

Powiedzcie lub pokażcie nam dlaczego nosicie krawat. Hasło przewodnie „nie muszę a noszę”.

Jury wybierając wygranych, będzie punktować:

- zgodność z tematem,

- kreatywność wypowiedzi / fotografii / materiału filmowego,

- styl i piękno poprawnej polszczyzny.

Nagrody konkursowe:

1. Miejsce – 5 produktów Republic of Ties, o łącznej wartości maks. 445 zł brutto,

2. Miejsce - 3 produkty Republic of Ties, o łącznej wartości 267 zł brutto

3. Miejsce - 2 produkty Republic of Ties, o łącznej wartości 178 zł brutto

Zwycięzcy sami wybiorą nagrody, jedynym ograniczeniem jest ich dostępność w naszej ofercie w dniu dokonania wyboru nagrody. Nagrody można odebrać do 30-06-2017.

Zasady konkursu:

W niniejszym wątku, każdy forumowicz zarejestrowany przed datą zorganizowania konkursu, może umieścić jedno zgłoszenie. Zgłoszenie może mieć formę literacką, graficzną bądź audiowizualną i nie może przekraczać następujących limitów długości:

1. W przypadku tekstu: maksymalnie 1000 znaków ze spacjami. Nie jest dopuszczalne edytowanie wypowiedzi.

2. W przypadku fotografii: – maksymalna liczba fotografii – jedna. Nie są dopuszczalne przeróbki graficzne fotografii (poza tekstem, który może być nałożony na fotografię).

3. W przypadku filmu: maksymalna długość filmu – 2minuty.

Zwycięzcy – będą wybierani przez Jury w składzie:

@Lubo69 – Sympatyk BwB,

@Swordfishtrombone – użytkownik BwB,

@Republic of Ties

Konkurs trwa od momentu umieszczenia niniejszego posta do 20 kwietnia 2017 do godziny 23:59.

Wyniki konkursu zostaną ogłoszone w niniejszym wątku konkursowym najpóźniej 5 dni roboczych po zakończeniu konkursu.

Fundatorem nagród jest firma JJ Clothing Company Sp. z o.o. która prowadzi sklep Republic of Ties. Nagrody nie podlegają wymianie na gotówkę.

Uczestnikiem Konkursu może być jedynie osoba pełnoletnia. W przypadku osób niepełnoletnich niezbędna jest zgoda rodziców lub opiekunów.

Jury ma prawo do wyłączenia zgłoszeń niespełniających wymagań z konkursu.

Z niecierpliwością oczekujemy na Wasze posty konkursowe! Powodzenia!

Miro · 12 Kwiecień 2017

Czy można połączyć wypowiedź literacką do 1000 słów ze zdjęciem/rysunkiem/grafiką/kolażem (1 "sztuka")?

lubo69 · 12 Kwiecień 2017

Myślę, że możemy to przyjąć; zwracam uwagę, że mowa jest o 1000 znakach, nie słowach.

michal. · 15 Kwiecień 2017

Ponieważ ktoś zawsze musi zacząć to ja sobie pozwolę być pierwszym. Poniższy wiersz ma 888 znaków, wraz ze spacjami. Mam nadzieję, że się spodoba.

Warto się wyróżniać

Warto krawat nosić

Wtedy rzadziej trzeba

O podwyżkę prosić

„Góra” cię dostrzeże

Krawatem zachwyci

I już wśród szefostwa

Rozpuszczają wici

Że jest młody człowiek

W six folda ubrany

I wnet na twój temat

Tworzone peany

Dosięgają szczytów

Nawet Dyrektora

Którzy elegancji

Status ma mentora

Zbierze się Nadzorcza

Rada firmy cała

Aby awansować

Kolegę Michala.

I na forum z Butem

W logo umieszczonym

Można się pochwalić

Fotosem zrobionym

Na którym w krawacie

W kaczki lub bociany

Jedziesz sobie windą

Dumnie przyodziany

Może to początek

Nowej być kariery

Kiedy zdjęcie sięgnie

Szczytów blogosfery

Już cię Sartorialist

Chwali na swej stronie

Więc podziękuj pięknie

Za ten krawat żonie

Co do płci przeciwnej

Tu też zapulsujesz

Kiedy wraz z krawatem

Piękne monki wzujesz

Twoja białogłowa,

Wzrok na ciebie skieruje

Złapie za „zwis męski”

Mocno pocałuje!

Wszystko to zasługa

Krawata nowego

Nie muszę, a nosze

Mój drogi Kolego

Republic of Ties · 18 Kwiecień 2017

Witamy serdecznie po świętach i dziękujemy Michałowi za pierwsze zgłoszenie konkursowe!

Aver · 18 Kwiecień 2017

Nie ma się co dziwić, że mnóstwo osób wynosi z pracy nienawiść do krawatów. Przez nie tylko z trudem przecież mogą zaczerpnąć tchu, i dopiero rozluźniając węzeł nagle przypominają sobie, jak wielką, choć zazwyczaj niedocenianą przyjemnością, jest oddychanie pełną piersią. Wbrew pozorom ciśnie ich jednak nie krawat, a poczucie przymusu. I ono odbiera też ozdabianiu szyi cały sens, bo kupują na chybił-trafił, zazwyczaj śledzie z poliestru (wbrew naturze!), i zawiązują je niechlujnie, niekiedy tylko raz - na stałe - z cudzą pomocą. Taki krawat nie może wyglądać dobrze, a do tego przecież jest przeznaczony. Niestety, gdy ktoś jest do czegoś zmuszany, od razu to widać.
Nie noszę więc krawatów z poczucia obowiązku. Wybieram je dlatego, że warto. Wymyślono je po to, by przynosiły nieco przyjemności płci pięknej i nam samym - czemu więc miałbym robić sobie z nich narzędzie tortur?

Solecalupo · 18 Kwiecień 2017

Muszę przyznać, że idealnie wpasowują się konkursowe hasło „nie muszę a noszę”. Kilka lat temu przestałem pracować w korporacji i jestem w końcu na swoim (sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem). Do tego na co dzień pracuję w domu, więc w zasadzie wielu okazji do noszenia krawata nie mam. Niemniej od dłuższego już czasu staram się go zakładać dla własnego lepszego samopoczucia. To daje mi także większą mobilizację do pracy. Gdy niejako rano ubieram się jak do biura, a tak naprawdę zmieniam tylko pokoje . Wiadomo że przy takiej pracy trzeba ogromnej samodyscypliny a pewien rytuał znacznie ją ułatwia. Oczywiście także wszelkie wyjścia do miasta czy na spacer to dla mnie wyśmienita okazja do eleganckiego ubrania, a ponieważ takich okazji mam mało tym chętniej je wykorzystuję. Wiele krawatów kupuje pod wpływem chwili bo akurat na sklepowych stylizacjach są piękne a potem leżą bo nie okazji by je założyć. Niemniej lubię je po prostu mieć .

pirat · 18 Kwiecień 2017

Pewien dżentelmen z warszawskiego downtown,

nosił wyłącznie koszule button down.

Dziwił się że nie ma dużego powodzenia.

Sądził, że to kwestia małego przyrodzenia.

A bez krawata wyglądał jak klaun.

Sidhe · 18 Kwiecień 2017

Noszenie krawata mogłoby się wydawać co niektórym archaiczne, niepotrzebne w dzisiejszych czasach. Środowisko, z którym mam styczność na co dzień nie wymaga właściwie żadnego dress code'u, wręcz chcąc wyglądać podobnie do kolegów ze studiów powinienem założyć bluzę i dżinsy, nie martwić się dodatkami czy w ogóle faktem tego, jak jestem postrzegany. Nie wybrałem takiej drogi - pomimo otoczenia, czuję, że reprezentuję środowisko akademickie wcale w nie mniejszym stopniu, niż profesorowie. Nie wybieram krawata bo muszę, dobieram go subtelnie jako dodatek podkreślający mój ubiór, skupiający rozmówcę na mojej twarzy, gdyż chcę traktować ludzi z szacunkiem i być tak traktowany przez nich. Dlaczego więc noszę krawat, mimo, iż nie muszę? Chcę być odbierany najlepiej jak się da jako człowiek, gdyż tak szepce mi mój wewnętrzny kodeks. Nie wynika to z chęci wyróżniania się, lecz z potrzeby dogrania wszystkiego w tym, jak się prezentuję aż po najmniejszy detal (taki, jak na przykład ładny węzeł).

gumol76 · 19 Kwiecień 2017

Tak naprawdę to uwielbiam nie musieć. Całe moje dorastanie to okres wyzwalania się od muszenia czegokolwiek. Z pewnością duży wpływ miała na to atmosfera lat, w których kształtuje się charakter, atmosfera grunge’u czy punkowych zajawek.

Dlaczego teraz chcę? Bo lubię sobie chuliganić po dzielni pod krawatem. Lubię idąc chodnikiem i mijając kobietę patrzeć jej prosto w oczy, aż do skrzyżowania spojrzeń, po minięciu się z nią odwracam się – często nasze spojrzenia spotykają się też wtedy. Lubię reakcje mężczyzn na takie sytuacje, od zwykłego obojętnego przejścia obok aż do komentarzy, nazwijmy je tak łagodnie.

A najbardziej lubię być pod krawatem, gdy zmuszony jestem podziękować za uwagę zbyt nachalnym pytaniom o swoje problemy, gdy zwykłe słowa już nie wystarczą, bo odbiorca wie lepiej, że jednak jakiś problem mam. Lubię spojrzenie takich typów, gdy wcześniej komentowany elegancik pod krawatem spuścił im zwykły wp...ierdol. I ten krawat tak naprawdę jest dla draki.

Steppenwolf · 19 Kwiecień 2017

Wariacja na temat squatting slavs in tracksuits - nie muszę a noszę edition

yacoob · 19 Kwiecień 2017

Nikt u mnie w pracy nie wymaga krawata,

dress code całkiem luźny, koszula - paski, czy krata.

Z zasady zatem chadzam z szyją bez odzienia.

Po cóż wszak się dusić, tak bez przymuszenia?

Lecz o poranku gdy człowiek zaspany, w pośpiechu,

czasem się przydarzy coś wcale nie do śmiechu:

Na koszuli zagniecenie,

toż to nie wypada!

Cóż począć? By odciągnąć spojrzenie

wiążę krawat, ponoć dobra rada.

Włos zmierzwiony, potargany,

za nic w świecie fryzury dziś nie ułożę!

Wybieram więc zwis wyszukany,

uwagę odwróci, choć trochę pomoże...

Zabraknie kwadransa aby zarost zgolić,

formuję łezkę pod szyją zamiast Wam biadolić.

Wszak jestem facetem, nie jakimś smarkaczem,

four-in-hand z menela czyni mnie brodaczem!

Bywa jednak czasem wszystko jak marzenie,

i choć elegancja ludziom wokół lata

zmianę rychło zauważy Twoje otoczenie:

"Co dziś tak niechlujnie, no wiesz, bez krawata?".

I tym właśnie sposobem nim z domu gdziekolwiek wyruszę,

wiążę krawat tak czy siak, choć przecież wcale nie muszę.

Dark · 20 Kwiecień 2017

I jakżesz tu dotrzymać wierności hasłu przewodniemu „nie muszę a noszę”, skoro w moim przypadku jest dokładnie odwrotnie? Gdyż ja akurat noszę, bowiem muszę.

Muszę, gdyż bez krawata jakoś koszula pod szyją mi się rozłazi i dobrze to nie wygląda. Muszę, gdyż w garniturze codziennym bez krawata gorzej się czuję, niźli bym bielizny zapomniał.

Muszę, gdyż z krawatem jakoś tak jakby pewność siebie większa. I poważanie otoczenia jak gdyby wzrasta. A po cóż by inteligentny człowiek miał świadomie rezygnować z bonusów takowych…

Muszę, gdyż bez krawata facet, choć i rzetelnie ubrany, to czasem jakiś taki niekompletny. Rzekłbyś, wie już, że dzwonią, tylko w którym kościele?

Muszę, wreszcie, gdyż bez krawata wszystkie te buty szyte, wypolerowane, te koszule zacne, te marynarki dopasowane…lichość to i marność bez krawata. On tą kropką nad i. On to wszystko spaja i zabawie całej sensu nadaje.

Pozdrawiam.

Miro · 20 Kwiecień 2017

Prezentuję barokowo-podobny, gwoli uciechy z nutką patosu, sonet:

ODA DO KRAWATA

Czemu noszę, nie musząc? Wszystko ci wyjaśnię:

Kocham na wskroś, przez węzeł, do samego czubka

tkaniny, którą oko sprawdza, czy podróbka

to nie jest - tak jak większość rzeczy lśniących jaśnie.

to nie jest – tak jak większość rzeczy lśniących jaśnie.

Noszę cię tak przyziemnie, jak tylko pozwala

splot grenadyny – szarość dnia wiążący w święto -

tak wysoko i śmiało, jak ktoś zdolen pęta

szyję wiążące zmienić w auroli owale.

Noszę cię tak troskliwie jak w dziecięcych latach

na sznureczku amulet, na pozór rzecz zbędną -

wszakże nieubłagane supły tego świata

(sprawiające, że kwiaty i jedwabne więdną)

poluzujemy, węzeł mocno zaciskając:

chaosu mus - w swobody regułę zmieniając.

chaosu mus – w swobody regułę zmieniając.

Miro · 20 Kwiecień 2017

Wątpliwość wyjaśniona. Niniejszy post anuluję.

lubo69 · 20 Kwiecień 2017

W wersji desktopowej forum wyświetlają się obie wersje tekstu (nie wiem co to czcionka "nitkowata" i nie widzę uzasadnienia dla dwu wersji), natomiast w wersji mobilnej wyświetlały mi się tylko czarne litery i już myślałem, że ktoś parodiuje e. e. cummingsa :-)