DZIAŁ TECHNICZNY - czyli jak i z czego to i ow zrobiono ...

[damiance]

witam,

często nie znamy odpowiedzi na wiele pytań dotyczących wykonania lub też jakości użytych w naszych ubraniach (powiedzmy ogólnie) komponentów. Wielokrotnie podejmujemy decyzje o zakupie nie dysponując odpowiednią wiedzą. Myślę, że wspólnymi siłami będzie łatwiej ...

pozdrawiam,

d

[damiance]

Dostałem kilka próbek różnych włosianek i powiem, że nie wiem co o tym sądzić.

O ile internetowa definicja włosianki mówi:

Włosianka - sztywna tkanina, najczęściej z bawełnianą osnową i wątkiem z końskiego włosia lub żyłki poliamidowej (!)

o tyle to co dostałem nie jest raczej z konia. Nie jest też raczej sztuczne (nie pali się jak sztuczne włókno)

Zapewne o włosiankę końską będzie coraz trudniej - jak powiedział mi jeden warszawskie sprzedawca materiałów: koń ma jeden ogon a z ciągnika nijak nie można zrobić włosianki ... jak z cordovanem - jeden koń = jedna para butów (podobnież).

Niekiedy sprzedawcy posługują się zwrotem włosianka z "włosiem zwierzęcym". Zakładam, że to nie koń bo by było czym się chwalić ...

mam kilak zdjęć. Oto pierwsze. Na pierwszy rzut oka "włos" robi wrażenie solidnego, grubego. Po dokładnym obejrzeniu widać, że "włos" jest pleciony z kilku krótkich i cienkich włosów (?), co to za włókno? Za co płacimy kupując marynarkę?

Nie pytałem jeszcze sprzedawcy, może na forum ktoś wie?

pozdrawiam,

d

[Ę-żine]

Być może jest to wielbąd. Wytrzymały materiał i dość często używany. Pewien nie jestem.

[damiance]

Panowie,

pokazałem próbkę jednej osobie, jeszcze raz zrobiłem próbę ognia i ...

włókno składa się ze skręconych kilku cienkich,karbowanych i na dodatek łamliwych "nitek" - dosłownie po złożeniu na dwa i przeciągniecie pomiędzy palcami rozpada się.

na 99% ustaliliśmy, że jest to włókno celulozowe ! ! !

rozumiem modę na indywidualność i ekskluzywność, ale jak widać pod ładnym opakowaniem może się kryć wyrób "czekoladopodobny"

mam jeszcze inne próbki do przetestowania + prawdziwą włosiankę z ogona końskiego, zdjęcia postaram się umieścić soon ...

[Brzydalllo]

Widzi Pan, takie czasy że coraz trudniej dostać wszelkie materiały które kiedyś, w zamierzchłych czasach były ogólnodostępne. Syntetyk króluje a w raz z nim poliestrowe garnitury

[damiance]

A oto włosianka z konia:

prawdziwy włos, 40 cm szerokości na osnowie bawełnianej

pozdrawiam

d

[Ernestson]

To mój pierwszy post więc witam wszystkich.

Jakiś czas temu próbowałem zdobyć włosiankę i przy okazji poszukiwań dowiedziałem się że jest przynajmniej kilka typów tkaniny/wkładu zwanego u nas włosianką. Ten w którym wątek jest z włosia z końskiego ogona to coś co po angielsku nazywają "haircloth" i z tego co wyczytałem służy głównie do wkładów na ramiona (zdaje się, że widziałem też takie w kawałkach używanych do formowania odcinka piersiowego marynarki). Podejrzewam że jest zbyt sprężysty żeby użyć go jako wzmocnienie całego przodu. Na całe przody stosuje się raczej coś co nazywają wool canvas, zdaje się że w wątku jest wplecione włosie z grzywy a osnowa jest wełniana. Jest jeszcze coś określanego jako chest canvas, kupowałem to stąd http://www.macculloch-wallis.co.uk/Category.aspx/TailoringCanvases i jest bardzo podobne do tego co pokazał damiance na pierwszych zdjęciach (w wątku też jest jakieś sztuczne, a w każdym razie nie zwierzęce włókno).

Wiele dowiedziałem się z tego artykułu:

http://tuttofattoamano.blogspot.com/2008/09/full-canvas-half-canvas-fused.html

(cały blog niezwykle wartościowy dla tych których interesuje strona techniczna krawiectwa)

PS

Damiance, czy włosianki które pokazujesz można kupić w jakimś sklepie? Sam długo szukałem w Polsce i w końcu ściągałem z UK.

[damiance]

witam kolegę,

z włosiankami ciężko, to fakt. Małe próbki które mam są z hurtowni, ale nie sprzedają w detalu.

Włosiankę końską kupiłem w Merino w Warszawie - nie pamiętam czy mają inne, pewnie tak ...

Tak jak piszesz końska używana jest na odcinku piersiowym. Czy w ramionach standardowo też, to nie wiem ... ?

pozdrawiam,

d

[damiance]

Zebrane informacje o płaszczkach i ich skórze

Stingray skin leather is the most durable natural leather known.

The pearl finish is water, scratch, fire and tear resistant. Products made from stingray can be expected to retain their original look and finish almost indefinitely. Unlike other leather wallets, belts and bags stingray products may well last a lifetime and more.

The hard surface of these skins in their raw state was a great substitute for sandpaper. Tanning processes make the skins pliable and softer without damaging their durability.

Stingray leather is so strong Han and Shogun Samurai used raw stingray skins for armor and as handles on their Samurai swords. Some reckon stingray leather is 10 x as strong as cow leather. However I have read that some think is it only 2 and half times. Whatever it is very strong and yet light.

There are very few stingray species that provide suitable leather hides. These are called "scaly species".

The skin of these stingrays consists of thousands of tiny rock-hard pearls or scales. This stingray leather is exceptionally strong and by many is called the most durable leather in the world. It's definitely fire, water, tear and "cut" resistant.

The reason of these features lies in the structure of the leather. In regular leather, the fibres of the leather run parallel to each other, whereas in stingray leather the fibres run in all directions. In addition, all the tiny pearls with their roots are grown into the bottom layer of the leather, to the effect that you can neither tear the leather apart, nor cut it easily with the knife.

There are many products that can be made from stingray leather; handbags, purses and wallets for example. There are also coin purses and key wallets, too. One can choose from a variety of colors and sizes, all genuine exotic stingray leather.

Scaly stingrays in general have characteristics of all the stingrays. In summary they are:

• They bear live young

• Their eyes are located at the top

• Their mouth are located at the bottom

• They are flat

• They use extensive sense of smell and have electro-receptors to locate prey

• They feed primarily on mollusks and crustaceans

• They are bottom feeders

There are two stingray species that share the common characteristic as having scales or as being scaly. One is the Himantura imbricata and the other is the Himantura walga.

Himantura imbricata

They can grow to a maximum size of 25 centimetres across. They regularly migrate between freshwater and saltwater areas but not for breeding. They do not migrate more than 100 kilometers and their natural habitat is tropical waters.

Their maximum size can be up to 25 centimeters across and can grow to a maximum body length of 140 cm. The tail is shorter than the body with the ventral surface or underside being entirely white. They are found inshore coastal waters, typically found in within river mouths (estuarine habitats). Young ones, juveniles, can be found in mangroves.

As described above, distribution of Himantura imbricata are in tropical water estuaries. Reports have been made of their location in the following countries: Cambodia, India, Indonesia, Malaysia, Mauritius, Oman, Philippines, Somalia, Sri Lanka, and Thailand. They are native to all of the countries mentioned and are caught there.

Aside from being caught together with the commercial fishing catch, the main motive of catching this specie is for food. There is a Filipino delicacy that features stingray meat cooked in coconut milk and served with spices (found in some restaurants and food stalls in Bacolod city). Besides food, stingray skin makes good leather, the tail is used to make whips, and the sting itself makes a collectible item for tourists (with the venom removed, of course).

There are no public records or formal documents released showing the numbers being caught each year. Regardless of the absence of such information, there has been no listing on the IUCN Red List. IUCN is the international list of threatened species.

Himantura walga

H. wala, also known as "Dwarf whipray", can grow to a maximum length of 54 centimetres. There is a report of one being 40 centimitres in width. They are found to be living at the bottom and are marine animals; living in salt water. Their natural habitat is also in tropical waters and are found in the following locations: Western Pacific (some areas of Thailand to southern part of Indonesia). It has been reported to be located in India also but there is confusion of H. walga with H. imbricata so its westward distribution in the Indian Ocean is uncertain. So far, records shown that H. walga is native to the following countries: China, Indonesia, Iran, Malaysia and Thailand.

H. walga is found to be abundant inshore. Wading in the water should be done with care. They may also venture into large coastal areas shaped like a bay.

H. walga have commercial importance for their skin, the same with H. imbricata and Disyatis Bleekeri. Aside from this, there is very little that can be found about the commercial activities concerning H. walga. Commercial catching for H. walga still exits and as the same with H. imbricata, there are no records to show numbers being caught each year.

Himantura walga are not listed in the IUCN Red List.

* * * * * *

płaszczki mają łuski plakoidalne

plakoidalne – najbardziej pierwotne, składające się z ukrytej głęboko w skórze płytki kostnej i osadzonego na niej ząbka zbudowanego z dentyny i pokrytego szkliwem, występują u ryb spodoustych, nazywane są zębem skórnym

[saphir.pl]

Witam ponownie

Wow - jestem pod wrażeniem, niesamowity materiał o wyjątkowych właściwościach. Nie do końca zdawałem sobie z tego sprawę - wielkie dzięki.

pozdrawiam

[damiance]

i jeszcze zdjęcia:

[blondaas]

Panowie potraficie ocenić po fotografii z jakiego materiału ma wykonaną marynarkę ten Pan?

[macaroni]

czarna wełna czesankowa

[damiance]

ze zdjęć generalnie trudno wysnuć wnioski, chyba że materiał na jakiś charakterystyczny wzór itp. jak np. materiały z kolekcji Dali's Scabala. No ale tutaj mało co widać ...

[Dr Kilroy]

Macaroni ma rację, jak nie widać żadnych szczegółów, po prostu gładki, matowy materiał, to najprawdopodobniej wełna czesankowa.

Pozdrawiam, Dr

[Krakus ;)]

A skąd pochodzi zdjęcie?

[blondaas]

Z tej strony:

http://obsessedwith.wordpress.com/

[Mario]

Zdjęcie pochodzi z tej strony: http://carolinesmode.com/stockholmstreetstyle/?p=214

[Gość overlock]

Macaroni zdecydowanie ma rację, jak nie widać żadnych szczegółów, po prostu gładki, matowy materiał, to najprawdopodobniej wełna czesankowa.

Pozdrawiam, Dr

Ekspercie dr Kilroy,

czy w powyższym zdaniu nie ma sprzeczności pomiedzy jego początkiem i końcem? - "zdecydowanie" i "najprawdopodobniej" się wykluczają ..

Czy wiedza, że garnitur prawdopodobnie zaprojektował lub przynajmniej zatwierdził John Galiano byłab wskazówką?

Myślę, że tak (rękojmia jakości materiałów). Ale nie posiadając takiej wiedzy jaką mamy gwarancję, że nie zrobiła go firma X, mierna ale z budżetem na fajną sesję zdjęciową i ekspertów od photoshopa?

[Dr Kilroy]

Po pierwsze: nie uważam się za eksperta, jeśli chodzi o materiały - mam w tym dość niewielkie obeznanie.

Po drugie: przepraszam za taki paradoks, wczoraj pracowałem do późna i nie zwróciłem na to uwagi, już poprawiam. Dzięki.

Po trzecie: nie znam się też w ogóle na projektantach, interesuje mnie raczej bespoke.

Pozdrawiam, Dr

[damiance]

Poszukując informacji o skórze z rekina błękitnego (blue shark / Prionace glauca) znalazłem ciekawostkę:

The tensile strength of blue shark skin ranges from 3 to 13 MPa and is 2 orders

of magnitude greater than that of the flesh. Shear strength of the skin was approximately equal to the tensile strength

of the skin and ranged from 1.5 to 12.5 MPa.

Proszę osobę biegłą o przełożenie powyższej wiedzy na jakiś praktyczny przykład. Czy 13 megapaskali wytrzymałości na rozciąganie to dużo? Można to do czegoś porównać? Może do innej skóry?

.. Po przeliczeniu na newtony wychodzi 13N/mm2 .. itd

z góry dziękuję

[+Immune+]

Damian, tematem się interesowałem ze względu na dobór odpowiedniej skóry na potrzeby projektu bezszwowych lotników. Oto czego się dowiedziałem:

Ciągliwość skóry jest najczęściej określana w sile nacisku kilogramów na centymetr kwadratowy. Średnia wartość dla skóry cielęcej to ok. 268 kg/cm2 czyli 2,680,000 kg/m2. Skóra z rekina, o której piszesz uzyskuje taki wynik po przeliczeniu N na kg:

13 N/mm2 = 132,5 kg/cm2 = 1,325,000 kg/m2

Wychodzi więc na to, że jest przynajmniej 2x mniej elastyczna od średniej wartości przyjętej na cele produkcyjne dla skór cielęcych.

Co ciekawe, uśrednione wartości są używane w odniesieniu do surowej skóry, przed jej ścienianiem i oddzieleniem lica. Dlatego skóry typu full-grain i top-grain mają najlepsze właściwości jeżeli chodzi o zastosowanie w przemyśle obuwniczym. Tańsze corrected-grain oraz wszelkiej maści splity mają nawet kilkadziesiąt razy mniejszą odporność na rozciąganie., a mimo to są z powodzeniem stosowane nawet w butach sprzedawanych za duże pieniądze.

Poniżej wklejam ciekawą informację, na którą kiedyś natrafiłem w odniesieniu do skóry kangura oraz jej porównaniu ze skórą cielęcą:

Similarly when split into thinner substances kangaroo retains considerably more of the original tensile strength of the unsplit leather than does calf. When split to 20% of original thickness kangaroo retains between 30 to 60% of the tensile strength of the unsplit hide. Calf on the other hand split to 20% of original thickness retains only 1-4% of original strength.

Kangaroo leather is lighter and stronger than the hide of a cow or goat. It has 10 times the tensile strength of cowhide and is 50% stronger than goatskin.

Wytłuszczenia moje.

[damiance]

dzięki,

moje info pozyskałem z opisu maszyny do zdejmowania skóry z rekina

tak więc też się odnosi do skóry surowej, w całości.

Ciekawe jak się przedstawia odporność na rozciąganie skóry rekina wyprawionej ...

A z końcowych wyjaśnień wnioskuję, że skóra z kozy lub kangura byłaby ciekawą opcją na lotniki (?)

pozdr

d

[Breslauer]

(...) A z końcowych wyjaśnień wnioskuję, że skóra z kozy lub kangura byłaby ciekawą opcją na lotniki (?)

pozdr

d

Na stronie Kielmana są pokazane takie lotniki.

http://www.kielman.pl/galeria/index.php?id=16&all=141

[+Immune+]

moje info pozyskałem z opisu maszyny do zdejmowania skóry z rekina

tak więc też się odnosi do skóry surowej, w całości.

Ciekawe jak się przedstawia odporność na rozciąganie skóry rekina wyprawionej ...

Pomimo odchyleń od średniej wartości, cielak to cielak. Przypuszczam, że w przypadku skóry z rekina, jej grubość, chropowatość i faktura zależy od gatunku zwierzęcia. Wiemy jaka jest skóra z rekina błękitnego jednak nie wiem jak ta informacja przedstawia się na tle elastyczności innych gatunków. Tamta skóra, którą chcieliśmy zamówić z Włoch było podobna czy nie? Pomimo wyrobienia próbki, myślę że na oko zakres plastyczności się pokrywa.

A z końcowych wyjaśnień wnioskuję, że skóra z kozy lub kangura byłaby ciekawą opcją na lotniki (?)

Widziałem kilka razy w życiu buty z kangura i oprócz grubości skóry, niczym nie różni się ona w wyglądzie od skóry cielęcej. Przypuszczam, że podstawowe różnice wynikające z właściwości materiału objawiają się dopiero na etapie konstrukcji. Lotniki z koziej skóry kiedyś miałem i nosiłem, to bardzo często spotykane połączenie we Włoszech.