Muzyka dla naszych uszu

[waski]

serce rośnie a dusza się raduje 

[Whitesnake]

15 godzin temu, Wuj napisał:

Swoją droga to ciekawe, jak duży na naszym forum odsetek rokowców-elegantów:)

Rock/metal i dbałość o szczegóły, zawsze szły w parze . Od czasów Baroku historia nie zna drugiego tak wymagającego wykonawczo nurtu muzycznego. Nie da się zagrać niczego z np. "...and justice for all", czy "Rust in peace" bez hiper-perfekcjonizmu. 

...a poza tym... co tu dużo mówić. Brioni nie może się mylić  .

 

[Whitesnake]

Dla wszystkich, którzy uważają, że przesadzam z kunsztem wykonawczym  Taki koncert rockowy w operze, na który równie dobrze można przyjść pod muchą.

Osobiście, jako niedokształcony muzyk, słucham tego "na kolanach". Mniej cierpliwi proszeni są od razu do 6-stej minuty, na pokaz jedynego w dzisiejszej muzyce popularnej przykładu polifonii (niemal bachowski kontrapunkt) rodem wprost z późniego baroku. Cierpliwym polecam całość - masterpiece - inne kapele na ilości metrum i motywów nagrałyby z tego po 5 płyt LP.

 

[Avallach]

@Whitesnake 1. A jak leży Ci ich najnowsza płyta (The Astonishing)? Dla mnie jest zdecydowanie najgorszą i ani razu nie udało mi się przez nią przebić w całości. Od czasu jej powstania się na ten zespół "obraziłem"

2. Jak leży Ci ich wokalista na żywo? Na płytach jest jak najbardziej okej, ale na żywo przez pierwsze kilka piosenek nie robił dobrego wrażenia moim zdaniem...

A ogólnie jest to rewelacyjny zespół, a na przykład 2.5-godzinny koncert to pokaz niesamowitych umiejętności technicznych. Nawet jak robili coś nie w swoim stylu, było to bardzo dobre.

 

[Whitesnake]

42 minuty temu, Avallach napisał:

@Whitesnake 1. A jak leży Ci ich najnowsza płyta (The Astonishing)? Dla mnie jest zdecydowanie najgorszą i ani razu nie udało mi się przez nią przebić w całości. Od czasu jej powstania się na ten zespół "obraziłem"

Jeszcze się nie polubiliśmy. Większość płyt DT zaczynam doceniać po latach od wydania i to ...chyba dobrze wróży "Astonishing". Do tych, które mi się spodobały od razu wracam najrzadziej - tak było np. z Train of Though. Po drugiej stronie jest Metropolis, której nie lubiłem, nie rozumiałem, a teraz są momenty, że słucham w kółko.

42 minuty temu, Avallach napisał:

2. Jak leży Ci ich wokalista na żywo? Na płytach jest jak najbardziej okej, ale na żywo przez pierwsze kilka piosenek nie robił dobrego wrażenia moim zdaniem...

Jeśli chodzi o wspomaganie się Vocalizerem to nie mam z tym problemu. Mam jedynie mieszane uczucia, bo to trochę nie mój klimat. Lubię jednak teksty w albumach koncepcyjnych, więc cenię go za czytelność . Pasuje do DT, ale poza tym zespołem nie mogę go słuchać.

Wyjątkiem jest jedynie opera rockowa Ayreon "The Human Equation", na której zaśpiewał lepiej niż kiedykolwiek z DT. Przy okazji polecam... Genialny kawał muzyki, wybitni muzycy i wokaliści. Rockowy top w jednym dziele.

 

[Wuj]

https://www.youtube.com/watch?v=K5cV8aAkYF8&sns=em

 

... 

[Koval]

No, 'smuteczek'...

Cieszmy się, że wiele zostało i jak mawiał Mistrz - 'Róbmy swoje'...

 

[Midlife-Crisis]

11 godzin temu, Whitesnake napisał:

Dla wszystkich, którzy uważają, że przesadzam z kunsztem wykonawczym  Taki koncert rockowy w operze, na który równie dobrze można przyjść pod muchą.

Osobiście, jako niedokształcony muzyk, słucham tego "na kolanach". Mniej cierpliwi proszeni są od razu do 6-stej minuty, na pokaz jedynego w dzisiejszej muzyce popularnej przykładu polifonii (niemal bachowski kontrapunkt) rodem wprost z późniego baroku. Cierpliwym polecam całość - masterpiece - inne kapele na ilości metrum i motywów nagrałyby z tego po 5 płyt LP.

 

Fajne kawałki, ale co do Bacha, to też nie wiele wiem, ale zaufałbym jednak słowom Marka Dyżewskiego  (dla mniej cierpliwych od 23-tej sekundy):

 

[Midlife-Crisis]

A tu coś aktualnego bez perfekcyjnej oprawy i nadęcia:

 

[Whitesnake]

7 godzin temu, Midlife-Crisis napisał:

Fajne kawałki, ale co do Bacha, to też nie wiele wiem, ale zaufałbym jednak słowom Marka Dyżewskiego  (dla mniej cierpliwych od 23-tej sekundy):

 

Piękne słowa, Bach to symbol baroku. Symbol pewnej estetyki, której akurat w załączonym przykładzie muzycznym nie znajdujemy zbyt wiele .

Przyznam, ze lubię zadęcie a nawet muzyczną grafomanię DT. 

[Avallach]

@Whitesnake No cóż, ja myślę, że z "nową" płytą DT się nie zaprzyjaźnię Co do Ayreona - dobre. Ogólnie Ayreon to bardzo ciekawy... projekt (tak to nazwę).

To od siebie parę rzeczy klasyfikowanych do progresywnego rocka tudzież metalu.

1. Soen - Lykaia - do tej pory zespół prezentował po prostu swoją aranżację zespołu Tool. Prawie jak kopiuj-wklej. Ale nowa płyta w końcu idzie dalej. W pierwszym utworze (Sectarian) wciąż widać głównie Tool'a, ale potem słychać nowe "formy".

2. Kingcrow - Eidos - to moje nowe odkrycie; w moim "środowisku przynajmniej. Zespół włoski, muzyka klasyfikowana również jako jakiś tam progresywny metal/rock, słyszę pewne zbieżności np z Porcupine Tree.

3. In the Silence - A Fair Dream Gone Mad - coś lżejszego, bardziej niż poprzednie odpowiadającego mojej żonie - również klasyfikacja "progresywna" niby

4. Rishloo - Living as Ghosts with Building as Teeth - jak wyżej, ale swego czasu tak mi się spodobało, że wałkowałem w kółko

Mam nadzieję, że miłego słuchania.

[Krzysiek_W]

Delilah - zmysłowy głos z elektrochillout, nie mogę przesunać jej słuchać . Taką barwę dzięki jak dla mnie ma jeszcze Paula Colie i Sade w niektórych utworach.

[Wodzu]

Ostatnio w samochodzie Fragile...

 

 

[kronenberg]

Jacków dwóch

https://www.youtube.com/watch?v=dPV-ewUzEoE

https://www.youtube.com/watch?v=eUkVQHZGCjY

https://www.youtube.com/watch?v=9FAnWCkpwqg

 

 

[Do_Diabła]

Dnia 15.03.2017 o 12:36, Whitesnake napisał:

Wyjątkiem jest jedynie opera rockowa Ayreon "The Human Equation", na której zaśpiewał lepiej niż kiedykolwiek z DT. Przy okazji polecam... Genialny kawał muzyki, wybitni muzycy i wokaliści. Rockowy top w jednym dziele.
 

Ooo dzięki za przypomnienie, na śmierć zapomniałem o tej płycie a kiedyś ją niemiłosiernie katowałem

Ode mnie nowy Ulver

 

 

[BrotherM]

Ostatnio dużo czasu spędzam z niemieckim, stąd, no właśnie

 

 

[Friedman]

 

 

[Midlife-Crisis]

To muzyka dla prawdziwego mężczyzny, a nie jak jakaś tam metalowa kakofonia.  Mniemam, że w niektórych kolegach drzemie mały chłopiec, który się czasami budzi. Wtedy zaczyna się cieszyć, że jeszcze nie odebrali mu czegoś tam. Mój piętnastoletni syn kupił sobie gitarę ibanez z takim piecykiem Marshall i parę efektów i teraz gra codziennie kawałki, które wszystkie rozpoznaję (AC/DC, Iron Maiden, Black Sabath, Metallica), Ja tego muszę słuchać i boję się, że się we mnie coś na stare lata obudzi. Już mi się spodobał w sklepie taki taki tam bas i odpowiedni piecyk. Mój bas Luna, na którym grałem przez radio Radmor oddałem już dawno temu na licytację. Może zamiast nowych butów na bardzo okrągłe urodziny sobie sprawię. 

[Do_Diabła]

Właśnie dlatego mój BC Rich z czasów liceum, cierpliwie czeka na lepsze czasy w futerale

[metius]

Długo wyczekiwany (mam nadzieję, że nie tylko przeze mnie  ) cały album najciekawszej punkowej grupy ostatnich lat.

[Beny23]

Wsiadam wczoraj po pracy do metra a tam Linkin Park

[Whitesnake]

 

Odszedł Zbigniew Wodecki. Prawdziwy artysta, człowiek z wielką klasą. Przykro.

 

[Blondas]

Bardzo przykro, teraz będą takie lata, wielu świetnych artystów jest w jego wieku. Aż strach pomyśleć kto następny. A do piosenek Wodeckiego ciągle wracam. Nie jest to to co lubię najbardziej, ale są to piosenki uniwersalne, dla wielu pokoleń.

[Wuj]

Parę lat temu przez przypadek widziałem go na Stadionie Narodowym, jak występował dla ok 100 osób z jakiegoś klubu emerytów (wynajęli jakąś większą salę, a ja akurat miałem w pobliżu spotkanie). Środek dnia w tygodniu, 100 emerytów z ogródków działkowych czy innej organizacji, a on grał jak dla rodziny królewskiej w Madison Square garden. I to z kilkoma osobami z akompaniamentu. Fortepian, trąbka, skrzypce - jechał na wszystkim jak murzyn z Nowego Orleanu. Jak strzelił "Lubię wracać..." to miałem ciarki i łzy w oczach. Gość po prostu.

@Blondas ma rację: nadchodzą nieubłagane chwile żegnania się z artystami, którzy tworzyli muzykę popularną po wojnie (od ogólnie pojętego popu po rock'n'rolla) i przeżyli sex drugs & rock'n'roll. Za 10 lat nikogo nie będzie... No, może Keith Richards.

[lubo69]

"Polubienia" dla posta "odszedł..." są chyba nie na miejscu.